Ben kimim?

Ben kimim?

KAFKAS HABER AJANSI / BEDİR ALTUNOK

Kars Dolunay Derneği Başkan yardımcısı Faruk Ocak’ın, “Ben kimim?” yazısı:

İnsana tanıdık gelen bir soru  değil mi?  Günlük hayatımızda ,gittiğimiz davetlerde yahut dolaşmakta olduğumuz bir  sokakta ben ve diğer gözleri görmeyen  kader arkadaşlarım ansızın yanımızda beliren  bir insan tarafından hep bu soruya maruz kalıyoruz.

Ben kimim?

Birisi omzuma dokunuyor ve ardından konuşmaya başlıyor. Ben kimim, beni tanıyabildin mi ? Cevabım  tanıyamadım oluyor genellikle. Karşımdaki insan bu cevaptan memnun kalmıyor olacak ki  başlıyor yakınmaya. Demek unutulduk. Eskiden  tanırdın, görüyorum ki unutmuşsun beni. Unuttum evet.!  Unuttum … Neleri unutmuyoruz ki… 

Çocukken özgürdüm. Omzumda taşıdığım bir sorumluluk, kafamı yoran bir düşünce yoktu. O zamanlarda senin de iddia ettiğin gibi konuşur konuşmaz seni sesinden  hemen   tanıyabiliyordum. Bu, hayatımın belki de en doğal sıradan  olayı oluyordu. Yıllar geçtikçe omzuma yüklenen yükler de aynı oranda   ağırlaştı, zihnim yorgun düştü ve bu yüklerin altında  ezildikçe ezildim. Yanımıza yaklaşıp onları tanıyamadığımız için bizlere darılanlar bu durumun farkına  varmıyorlar. Bu önyargılı tutumun bizlere  zarar verebileceğini  hesaba katma zahmetinde bile  bulunmuyorlar. Hayatımızı işgal etmekte olan bu ve bunun gibi birçok  anlamsız durumla sürekli karşılaşıyoruz. Bizleri üzen bu anlamsız söylemleri  dünyamızdan söküp çıkarmanın yollarını aramak zorunda kalıyoruz sonrasında. Bahsetmekte olduğum bu  girdabın içerisinde kaybolup gitmemek için tüm  gayretiyle  karanlıktan  ışığa doğru hız kesmeden uçan bir kelebek gibi  devam ediyoruz hayatımıza. Kafamızın bu mantıksız konuşmalarla karıştırılmasına, vaktimizin boş düşüncelerle harcanmasına izin vermemeliyiz. Aksi taktirde aydınlığa giden  bu uzun yolda yürümemizin hiçbir imkanı bulunmayacak, içimizi dolduran huzursuzluklar bir ömür yakamızdan düşmeyecektir. Evet sevgili okurlarım  unutuldukları için bizlere gelip sürekli yakınanlar  bu yazıyı okusunlar ve bizlerin de ne büyük zorluklarla baş etmekle uğraştığımıza ve kalplerimizin kırıldığına şahit olsunlar.

Lütfen yanıma geldiğinizde selam verin veya merhaba deyin. Sizleri görmediğimiz için sesinizden bilebileceğimi düşünerek maskaralık yapmayın. Ben de sizin gibi bir insanım ve insanın olduğu yere selam vererek girilir. Benim sizi tanıma zorunluluğum yok. Beni saçma imtihanlara tabi tutmayın. Allah’ın selamıyla gelin eyvallah!  Fakat gelip tuhaf sesler çıkaracaksanız lütfen beni benimle bırakın. Arkadaşımın kendi sosyal medya hesabından yapmış olduğu  bu güzel ve anlamlı cümleler sanırım yazımı destekler nitelikte. Özetle  değerli okurlarım ,gözleri görmeyen bir insana ben kimim diye sormak  gayet kolaydır asıl zor olan kişinin kendi vicdanına BEN KİMİM? diye sorabilmesidir.

(BA-BA-S) GAZİ KARS (KHA) / KAFKAS HABER AJANSI / BEDİR ALTUNOK